ภาวะมีบุตรยาก : การเลือกคู่

เพิ่งผ่านเดือนเมษายนซึ่งเป็นเดือนที่สำคัญที่สุดในชีวิตครอบครัวของผมไปไม่นาน นั่นคือวันครบรอบแต่งงาน 27 เมษายน วันเกิดของลูกแฝดชายหญิงคู่แรกของผมเซนและซูริ ซูริได้จากไปหลังจากได้มาให้เราได้ร่วมยินดีกับเธอเป็นเวลาสั้น ๆ 49 วัน เพื่อเป็นการรำลึกถึงความยากลำบากที่พ่อแม่อย่างเราได้พ้นผ่านก่อนที่จะได้เจอะเจอลูกคนแรกของเรา ผมกลับไปอ่านบันทึกสั้น ๆ ของผมที่เขียนไว้ในช่วงเวลานั้น เอามาเล่าสู่กันฟังเผื่อจะเป็นประโยชน์กับพ่อแม่หลาย ๆ คนที่คุณหมอเรียกคู่ของคุณว่า “ภาวะมีบุตรยาก” สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นตั้งแต่เวลาที่คุณเลือกคู่ของคุณ

Dec 5, 2008

 ผมพยุงร่างไร้เรี่ยวแรงของเชอร์รี่ไปที่เตียงกดปุ่มเรียกนางพยาบาล นางพยาบาลเข้ามาวัดความดันพบว่า 80/40 “ทนหน่อยนะ บอกหมอแล้วหมอติดผ่าตัดกำลังจะมา” พยาบาลบอกขณะที่เจาะเอาเลือดของเชอร์รี่ไปตรวจ ไม่นานนักหมอเจ้าของไข้ก็เข้ามา ตอนนั้นเวลาเที่ยงคืนกว่าเข้าไปแล้ว “คริท 17 ค่ะหมอ” พยาบาลรายงาน “เลือดสั่งไว้ 4 ถุงแล้วใช่มั้ย อุ่นพร้อมแล้วหรือยัง เอามาเลย” หมอสั่งทันที “ผมอาจจะต้องเจาะคอคุณนะ ถ้าพยาบาลหาเส้นไม่ได้” หมอบอกกับเชอร์รี่หลังจากที่พยาบาลพยายามเจาะแขนเธอหลายครั้งเพื่อให้เลือดแต่ไม่เป็นผลผมพยายามสลัดภาพเหล่านั้นออกไปจากหัว ขณะที่กำลังขับรถกลับไปปัตตานี บนถนนสายหาดใหญ่-ปัตตานี นี่ก็กว่าอาทิตย์แล้วซินะที่เราขับรถไปกลับอย่างนี้ ผมคิดกับตัวเอง เรื่องราวที่ผมอยากจะเล่าให้ฟังต่อจากนี้คงมีน้อยคนที่คิดว่าสามารถเกิดขึ้นได้กับเรา และเมื่อใคร ๆ ได้รับรู้ว่าสิ่งเรานี้เกิดได้กับเราแล้ว สิ่งเดียวกันนี้เองก็คงเกิดได้กับหลาย ๆ คนอย่างไม่สามารถคาดเดาได้เพื่อน ๆ ที่ได้รู้จักเราทั้งสองคน หรือแม้กระทั่งใคร ๆ ที่อาจจะไม่รู้จัก เมื่อได้พานพบเราทั้งสองคน คงไม่คาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขั้นได้ ดอกเตอร์หนุ่มนักเรียนนอก เป็นนักกีฬามาทั้งชีวิต มีร่างกายสมส่วนติดออกจะผอมหน่อย ๆ กับนักศึกษาสาวที่เพิ่งจะจบการศึกษาไม่นานนัก แม้ร่างจะเล็ก ๆ ไปสักนิด แต่สัดส่วน หมายถึง หน้าอก สะโพก บ่งบอกถึงความสมบูรณ์ของร่างกาย ไม่มีซูบเซียวอย่างนางแบบแคทวอร์คที่ปารีสทันที่ที่ผมได้ทำความรู้จักเชอร์รี่ ผมก็มีความรู้สึกอย่างทันที่ว่าผมต้องมีครอบครัวกับผู้หญิงคนนี้ มีครอบครัวนั้นผมหมายถึงมีลูก เมื่อถามไถ่ความเห็นกับเชอร์รี่และได้รับความเห็นชอบแล้ว ผมก็ขอเธอแต่งงานทันที แม้ว่าเราจะไม่ได้แต่งงานในทันที ระยะเวลาที่เราคบกันกอรบกับการคบกันโดยที่แทบไม่มีใครเลยได้รับรู้ทำให้การประกาศการแต่งงานของเรานั้น เข้าข่าย “เบนโล watching”

ผมเคยคุยกับเชอร์รี่ในช่วงที่เตรียมงานแต่งงาน หรือแม้กระทั่งในวันที่เราแต่งงาน (ทั้งสองสามวันที่จัดงาน) เราคุยกันว่าจะมีสักกี่เปอร์เซนต์นะที่คิดว่าเชอร์รี่กำลังท้อง สงสัยว่าเกินครึ่งมั้ง ผมเปรย ๆ ในใจคิดว่า แหมถ้าท้องแล้วก็ดีสิ ทำไมน่ะหรือ

ล่วงหน้าก่อนงานแต่งงานประมาณ 2 เดือน ระหว่างที่เรากำลังเตรียมงานแต่งส่วนหนึ่งอยู่ เราคุยกัน เชอร์รี่มีภาวะที่เรียกว่า “ประจำเดือนมาไม่ปกติ” ไม่ปกติอย่างไรน่ะหรือ ภายในระยะเวลา 1 ปี เธออาจจะใช้ผ้าอนามัยเพียงแค่ 1 ห่อใหญ่เท่านั้นเอง 1-3 ครั้งต่อปี นับว่าประหยัดค่าใช้จ่ายในการซื้อผ้าอนามัยเป็นอย่างมาก นี่คือความรู้สึกที่เชอร์รี่คิดมาตลอดชีวิต ส่วนผมจะคิดว่าอย่างไรน่ะหรือ อย่างนี้เขาไม่เรียกแค่ว่า “ประจำเดือนมาไม่ปกติ” แล้ว เขาต้องเรียกว่า “ประจำเดือนมาไม่ปกติอย่างแรง” “แล้วอย่างนี้จะเล็งให้มีลูกยังไงเนี่ย” ผมบ่นกับเชอร์รี่ในวันนั้น เธอบอกกับผมว่า “ทางบ้านรี่เป็นอย่างนี้กันหมดเลยนะ แม่ น้องสาวทั้งสองคน น้าอีกคนก็เป็น” “แล้วมีลูกยากกันรึเปล่าง่ะ” ผมชักสงสัย “ก็ไม่ยากนะ เพราะแม่แต่งปุ๊ปก็ท้องปั๊ปเลย” เธอเริ่มโม้ “ปั๊ปไงง่ะ” ผมถามเพื่อตรวจสอบอาการเบนโล พลางคิด ๆ “ก็แต่งเดือนเมษา เค้าก็เกิดมกรา แต่ง 25 แมษา นะ คลอด 21 มกรา เก้าเดือนพอดีเป๊ะ ๆ” รี่เริ่มคุยอย่างอารมณ์ดี ผมเองนับไม่ค่อยทันพลางขยับหัวแสดงความเห็นด้วย แล้วคิด “อย่างนี้ก็มีด้วยเหรอ นึกว่ามีแต่ในละคร พระเอกเจอนางเอกวันแรก ป่องท้นที”

คืนนั้นผมคิดตลอดคืน เมื่อได้เวลาเข้านอนผมจึงหันมาถามเชอร์รี่ว่า “รี่ เราจะมีลูกกันยากมั้ยเนี่ย” “ไม่รู้ดิ แต่ไม่น่านะ” เธอกล่าว “อืม เค้าว่าเราลองพยายามท้องก่อนแต่งกันดีมั้ย อีกแค่สองเดือน พุงคงยังไม่ออกหรอก” ผมเริ่มกลัว ๆ และพยายามชักชวนเชอร์รี่

ไม่ว่าคำตอบในคืนนั้นของน้องเชอร์รี่จะเป็นอย่างไร ผลก็คือที่เรารู้ ๆ กัน ก็คือว่า ใครก็ตามที่ลงเงินว่าในเดือนมกราคมคงจะได้เห็นลูกของเราทั้งสองคน เป็นอันต้องเสียตัวไปตาม ๆ กัน

Dec 11, 2008

 การเลือกคู่ที่เราคิดกันเองว่าเราเป็นผู้เลือก แท้จริงแล้วไม่ใช่เราหรอกที่เลือก แต่เป็นอำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่าเรา ไม่ใช่นะครับ ไม่ใช่คลุมถุงชน นั่นน่ะมันเชยไปแล้ว ที่เราจะคุยกันต่อในวันนี้เป็นเรื่องที่เชยมากกว่าเสียอีก โดยทฤษฎีการดำรงเผ่าพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตซึ่งชาร์ลส ดาร์วินมักจะใช้ประโยคว่า “survival of the fittest” แม้ว่าในปัจจุบันมีหลายคนไม่เห็นด้วยแต่ก็มีหลาย ๆ คนที่ยังเชื่อว่านี่เป็นทฤษฎีที่ยังทันสมัยอยู่เสมอ ดาร์วินเชื่อว่าการเลือกคู่ของสิ่งมีชีวิตรวมถึงมนุษย์นั้นมีเพียงเป้าหมายเดียวคือการเลือกคู่ที่ฟิตที่สุดเพื่อที่จะทำให้การดำรงเผ่าพันธุ์นั้นไปได้ดีที่สุด ใครที่ไม่เห็นด้วยก็จะสงสัยหลาย ๆ อย่างที่สื่อถึงความว่าฟิต ซึ่งแน่นอนว่ามีใครอีกหลาย ๆ คนที่เชื่อมาแย้ง ยกตัวอย่างเช่น มีหลาย ๆ อย่างที่เป็นสิ่งที่สืบทอดกันมาของมนุษย์ที่ดู ๆ แล้วไม่น่าจะเกี่ยวกับความฟิตเอาเสียเลย เช่น ศิลปะ ดนตรี ทำไมถึงยังอยู่ถึงในทุกวันนี้ คำโต้แย้ง ก็อยู่ที่ว่า ศิลปะ ดนตรี หรือแม้กระทั่งการแต่งตัว เป็นสิ่งแสดงออกของความสมบูรณ์ของยีน เช่น เดียวกันการแสดงหางของนกยูง บ้างก็ว่าเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงของคุณภาพสมองซึ่งถือว่าเป็นอวัยวะที่สำคัญที่สุดส่วนหนึ่งที่เป็นส่วนการแสดงความฟิตที่ซับซ้อนที่สุด เอ๊ะ เริ่มลึกเข้าไปในทฤษฎี จะไปกันใหญ่แล้ว ที่ต้องการจะสื่อก็คือว่า มันเป็นสิ่งที่อยู่ในยีนของเราที่จะเลือกคู่ที่เราเลือก แม้ว่าสภาพสังคมจะกำหนดขอบเขตในปัจจุบันมากขึ้น แต่เราก็ไม่สามารถหนีสิ่งที่ธรรมชาติสร้างไว้และสืบทอดมากว่าสามหมื่นปีได้

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้น่ะเหรอ เกี่ยวสิครับ เหตุผลเดียวที่เราเลือกคู่ โดยทฤษฎีดาร์วิน ก็เพื่อการสืบพันธุ์ และเหตุเดียวที่เราเลือกคน ๆ นี้ก็เพียงเพราะเราคิดว่าคน ๆ นี้จะสร้างลูก ๆ ของเราที่มีคุณภาพที่ดีที่สุดนั่นเอง มนุษย์ทุก ๆ คนจึงอยากที่จะเลือกคนที่สวย ที่หล่อ เพราะว่าความสวยความหล่อนั้นจริง ๆ แล้วคือความสมบูรณ์ของอวัยวะ ใบหน้า ความสมดุลย์ของยีน ผิวพันธุ์ที่ดีบ่งถึงสุขภาพที่แข็งแรง คนต้องการเลือกคนที่ฉลาด มีอารมณ์ขันเพราะบ่งบอกถึงความสมบูรณ์ของสมอง ผู้ชายชอบผู้หญิงที่หุ่นดี ทรวดทรงองเอว ทั้งหมดทั้งสิ้นเพียงเพราะการบ่งบอกถึงความสามารถในการมีบุตรจากสะโพกที่ผาย และความสามารถในการเลี้ยงดูบุตรจากหน้าอกที่มีขนาดสมส่วน ผู้หญิงชอบผู้ชายที่มีหุ่นดี อกผายใหล่ผึ่ง บ่งบอกถึงความสามารถในการปกป้องครอบครัว และออกหาอาหาร แม้ว่าในปัจจุบันปัจจัยอื่น ๆ จะเข้ามามีส่วนมากขึ้นอย่างเช่น เงิน ฐานะ แต่ธรรมชาติเหล่านี้ฝังรากลึกอยู่ในสามัญสำนึกของเราทุกคน เมื่อใคร ๆ มองมาที่เรา หรือแม้กระทั่งเราเองมองมาว่าทำไมเราจึงเลือกที่จะอยู่ด้วยกัน เมื่อดอกเตอร์หนุ่ม นักกีฬา มาเข้าคู่กันนักศึกษาสาว ดีกรีนางนพมาศ และดาวมหาวิทยาลัย พ่วงด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง จึงไม่เคยคาดคิดว่าคู่เราจะมีสิ่งที่ทางการแพทย์เรียกว่า”ภาวะมีบุตรยาก”

ดาร์วินคิดว่าสิ่งสำคัญส่วนหนึ่งในการเลือกผู้หญิงที่เป็นผลพวงมาถึงความเป็นมนุษย์ปัจจุบันก็คือ ปริมาณขน ธรรมชาติสร้างให้มนุษย์ผู้ชายเลือกผู้หญิงที่มีขนน้อย ในขณะเดียวผู้หญิงก็ยังเลือกผู้ชายที่ขนไม่ดกจนเกินไป จนในที่สุดทำให้มนุษย์ปัจจุบันพัฒนามาจากมนุษย์ยุคหินที่มีขนปกคลุมมากมายจนถึงทุกวันนี้ อย่างไรก็ตามยังไม่มีเหตุผลที่ดีนักว่าทำไมเราถึงเลือกที่จะให้คู่เรามีขนน้อย ผมเองก็คงไม่ต่างกับหลาย ๆ คน น้องเชอร์รี่และผมไม่ใช่คนที่มีขนดก ตัวผมเองไม่ต้องพูดถึง ผมบนหัวยังมีให้เห็นไม่มากเลย แล้วน้องเชอร์รี่นางงามแบบนี้ไม่มีขนให้เห็นเลย ผิวเรียบเนียน ดูสุขภาพสมบูรณ์อย่างที่สุด

แต่ …….. หลังจากพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลมาเป็นเวลากว่าสามสัปดาห์ ผมก็เริ่มเข้าใจว่านี่เองอาจเป็นสัญญาณอย่างหนึ่งที่เราไม่เคยรับรู้มาก่อน การนอนอยู่บนที่นอนสามสัปดาห์ทำให้ความลับบางอย่างโผล่ออกมา แหมน้องเชอร์รี่ของผมเนี่ย ขนหน้าแข้งอุดมสมบูรณ์ สีเข้ม ยาวพอเหมาะ ขนาดแข่งกับผมได้อย่างสูสีเลย ปกปิดมาเสียตั้งนาน นี่เองที่เราไม่เคยได้เห็น หรือว่านี่คือสัญญาณที่บ่งบอกโดยธรรมชาติว่า เราน่าจะมีบุตรยาก อย่างไรก็ตามธรรมชาติก็บังคับให้เราทำอย่างที่เราทำ ภาวะนี้คงต้องโทษขนหน้าแข้งอย่างเดียวซะแล้ว อิ อิ อิ